گفتارنو سرمقاله‌های امروز روزنامه‌ها را بررسی می‌کند:
سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح تهران معمولا دارای نکاتی است که کمتر در رسانه‌های به چشم می‌آید. گفتارنو به صورت روزانه سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح را به صورت خلاصه منتشر خواهد کرد. تمرکز عمده روزنامه‌های صبح تهران روی فرمایشات رهبر معظم انقلاب درباره انتخابات آمریکا بود
سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح تهران معمولا دارای نکاتی است که کمتر در رسانه‌های به چشم می‌آید. گفتارنو به صورت روزانه سرمقاله‌های روزنامه‌های صبح را به صورت خلاصه منتشر خواهد کرد. تمرکز عمده روزنامه‌های صبح تهران روی فرمایشات رهبر معظم انقلاب درباره انتخابات آمریکا بود
بعضی‌ها در داخل حکومت، سیگنال‌های رسمی یا غیر رسمی خلاف واقع به غرب منعکس می‌کردند
سعدالله زارعی در سرمقاله امروز روزنامه کیهان نوشت: سخنان دیروز رهبر معظم انقلاب اسلامی که به مناسبت وقایع مهم این روز ایراد گردید، دارای نکته‌های برجسته‌ای بود که در اینجا درباره بعضی از آنها تاملی خواهیم داشت:
حضرت امام خامنه‌ای- دامت‌برکاته- در بخش دیگری از سخنانشان به انتخابات آمریکا اشاره و فرمودند: «هرکس رئیس‌جمهور آمریکا بشود، روی سیاست ما تأثیری ندارد.» ادبیات مقام معظم رهبری در اینجا دارای دو بعد است، یک بعد آن تعیین تکلیف مواجهه ما با آمریکاست. به این معنا که رهبری به هر دو کاندیدا با صراحت تمام گفتند به هیچ وجه در انتظار تغییر ایران نباشید. اگر به مطالب دو کاندیدا در جریان مناظرات انتخاباتی نگاه بیندازیم می‌بینیم که ایران و تغییر سیاست‌های آن یکی از اصلی‌ترین محورها برای جلب آرای شهروندان آمریکایی است. رهبری در اینجا آب پاکی روی دست هر دو ریخته و فرمودند تغییر ایران و سیاست‌های اصولی آن ممکن نیست. بعد دیگر سخنان رهبر معظم انقلاب، داخلی بود و به کسانی باز می‌گشت که طی بیش از یک سال اخیر، با هدف علم کردن دوباره خیمه سازش، روی پیروزی این یا آن کاندیدای انتخابات آمریکا، شرط‌بندی می‌کردند و به‌گونه‌ای فضای داخلی را در مسائل جاری اقتصادی ایران شرطی کرده بودند و همین قماش با بالا و پایین رفتن قیمت‌ها نتیجه می‌گرفتند که مسائل داخلی ایران لزوماً در خارج از ایران قابل مدیریت است و یک راه هم بیشتر وجود ندارد و آن سازش با آمریکاست.
در اینجا رهبر معظم انقلاب به این «دسته غرب‌زده» خاطرنشان کردند، تغییری در سیاست‌های ایران در کار نیست، چه دموکرات‌ها برنده شوند و چه جمهوری‌خواهان. یک نکته مهم در این میان این است که بیان رهبری از «ثبات سیاست‌های ایران» حکایت می‌کند و این تکلیف کسانی که در محیط خارج کشور- اعم از دولت‌های منطقه و فرامنطقه- منتظر نتایج انتخابات در آمریکا و در ایران هستند، روشن کرد. آنان دریافتند ایران دارای ثبات در مواضع است و چیزی نمی‌تواند آن را تغییر دهد. این موضع بخصوص در فضایی که بعضی‌ها در داخل حکومت، سیگنال‌های رسمی یا غیر رسمی خلاف واقع به غرب منعکس می‌کردند، از اهمیت زیادی برخوردار است و تکلیف را روشن می‌کند. بر این اساس فرمودند: «ممکن است با آمدن یا نیامدن یک فرد اتفاقاتی بیفتد اما به ما هیچ ارتباطی ندارد و در سیاست جمهوری اسلامی، هیچ تأثیری
جریان نفوذی از تطهیر امریکا دست نمی‌کشد
روزنامه اصولگرای جوان در سرمقاله خود نیز با اشاره به سخنان رهبری نوشت: ... متأسفانه غربگرایان داخلی از هیچ فرصتی برای بزک کردن رژیم ایالات‌متحده امریکا فروگذار نمی‌کنند و در جریان انتخابات اخیر امریکا نیز به عیان مشاهده شد که برخی رسانه‌های این جریان به ستاد داخلی یکی از نامزد‌های انتخاباتی امریکا تبدیل شد. در واقع جریان نفوذی، با همه شکست‌هایی که تاکنون با آنها مواجه شده است، از تطهیر امریکا دست نمی‌کشد و بنابراین باید جبهه جوانان مؤمن انقلاب اسلامی در افشای ماهیت حقیقی این چهره بزک‌شده بکوشند.
مدیر بدون امکانات مانند سرباز بدون فشنگ است
داریوش قنبری در سرمقاله امروز روزنامه آفتاب یزد نوشت: با توجه به وضعیت امروز کشور و وجود چالش‌های مختلف در عرصه‌های مختلف و به ویژه در بخش اقتصادی که منجر به تحمل دشواری‌های معیشتی از سوی مردم شده است یکی از گزینه‌هایی که برای برون رفت از این شرایط مطرح می‌شود حرکت به سمت معرفی و انتخاب یک رئیس جمهور تکنوکرات در 1400 است. به طور کلی تکنوکراسی یا فن سالاری که استفاده از مدیران کاربلد و کاردان را مدنظر قرار می‌دهد تا در راستای حل مشکلات و توسعه اقدماتی انجام شود بدون تردید می‌تواند برای کشور مفید باشد. با این حال موضوعی که در این زمینه باید مورد توجه قرار داد این است که با وجود انباشتی از مشکلات داخلی و خارجی نمی‌توان انتظار داشت یک رئیس جمهور تکنوکرات بتواند اقدام متفاوتی انجام دهد. اگر تکنوکراسی به عنوان یک راه حل در این زمینه مورد توجه قرار گیرد لازمه دستیابی به موفقیت است که کابینه‌ای متشکل از تکنوکرات‌ها نیز تشکیل شود و در واقع این حرکت باید از حزب و تشکل‌هایی که مبانی تکنوکراسی و اعضایی تکنوکرات دارند آغاز شود. در این صورت می‌توان امیدوار بود حل مشکلات با استفاده از راهکارهایی فن سالارانه با سرعت بیشتری انجام شود. در واقع حضور افرادی کاردان و فن سالار که براساس یک رویه منسجم به دنبال ارائه برنامه‌ای دقیق و کارآمد برای مواجهه با چالش‌های مختلف کشور به ویژه در حوزه اقتصادی باشند.
اما پازل دستیابی به راهکار برای برون رفت از وضعیت کنونی تنها به مدیران فن سالار نیاز ندارد بلکه به برخی تحولات سیاسی و اقتصادی نیز در این زمینه نیاز است.
به عبارتی وقتی کشور ذیل تحریم‌هایی بسیار شدید قرار دارد توان مدیریتی بخشی از راه حل است بخش دیگر تلاش برای تعامل بهتر با جهان به منظور رفع تحریم‌های سنگین فعلی است. در واقع مدیر بدون امکانات همچون سرباز بدون فشنگ است. سربازی که فشنگ ندارد به هر میزان نیز سرباز ماهری باشد، نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. مدیری که امکانات و پشتوانه‌های مالی او در وضعیت نامناسبی باشد و در تحریم‌های شدید گرفتار باشد نیز طبیعتا با چالش‌های زیادی مواجه می‌شود. بنابراین به نظر می‌رسد تغییر در وضعیت فعلی کشور نیاز به راه حل یک بعدی ندارد که تکنوکراسی را بتوان به عنوان گزینه مطلوب معرفی کرد و از آن انتظار تغییر شرایط را داشت بلکه امروز با زنجیره‌ای از مشکلات مواجه هستیم که به ترکیبی از راه‌حل‌ها در کنارهم نیاز دارد تا بتوان بر موانع غلبه کرد. بنابراین تکنوکراسی لازم است اما کافی نیست!
منافع ملي خودمان را در نظر بگيريم
محمدرضا خباز در سرمقاله روزنامه آرمان نوشت: در فرمايشات ديروز رهبر انقلاب اشاره به انتخابات آمريکا و تصريح اين نکته که هرکدام انتخاب شوند، فرقي نمي‌کند (ترامپ يا بايدن) از مهم‌ترين‌هاست. دليلش خيلي روشن است چون سياست‌هاي آمريکا طولاني‌مدت است و رئيس‌جمهور هرکس باشد، بايد همان سياست‌ها را تعقيب کند و فقط تفاوتي در علم سياست به اين دو حزب است.
يعني نگاه سياستمداران دنيا به دو حزب جمهوريخواه و دموکرات به مثابه باز و کبوتر است. يعني جمهوريخواهان را به بازها يعني عقاب‌ها تشبيه مي‌کنند و دموکرات‌ها را به کبوترها که کم‌آزارترند و البته هر دو نانجيب‌اند ولي يکي نانجيب‌تر است.
ترامپ نسبت به کشور ما نانجيبي و تعدي کرد. تعداد زيادي از هموطنان عزيزمان را در جريان کرونا به دليل کمبود دارو و گراني بعضي داروها و هزينه‌هاي سنگيني که بر بيماران تحميل مي‌شد، از دست داديم که به خاطرات تلخي که از ترامپ داريم، افزود.
از طرفي عقل حکم مي‌کند بين بد و بدتر، يکي را انتخاب کنيم و بايدن که از قماش کبوترهاست از بازها و لاشخورها بهتر است وگرنه سياست هردو حزب يکي است که ايران را قوي و مقتدر نمي‌خواهند. آنها ايراني مي‌خواهند که قدرت آمريکا در خاورميانه را نمايندگي کند و بقيه کشورها را نسبت به خشنودي آمريکا ترغيب نمايد.
در اين ميان بايد حواسمان باشد که چه استفاده‌اي از اين کشور بکنيم و سياست ما از همين جا شروع مي‌شود.
...هنر ما هم بايد اين باشد که چه کنيم تا از گزند آمريکا در امان باشيم ولي از طرف ديگر بتوانيم از فرصت‌هاي به‌دست‌آمده، استفاده کنيم؟ همان تبديل کردن تهديدها به فرصت که هنر جمهوري اسلامي است. مردم واقعا در سختي هستند و چقدر بد است که نگاه همگان به انتخابات آمريکاست که بايدن راي مي‌آورد يا ترامپ؟ افرادي که منتظر فروش کالاهايشان هستند و در اين‌باره مشورت مي‌کنند که اگر ترامپ راي بياورد گران‌تر مي‌شود و بايدن پيروز شود، ارزان‌تر. ترامپ تعدي و ظلم مضاعف بي‌سابقه‌اي به مردم ايران روا داشت. اکنون بايد آنقدر ارتباطمان با کشورهاي همسايه قوي باشد که فشار تحريم را از اين مسير هموار کنيم. 15 کشور همسايه‌اي که مي‌توانند برايمان سوپاپ اطمينان باشند. کار خودمان را انجام دهيم و منافع ملي خودمان را در نظر بگيريم. کاري کنيم که مردم را از شرايط سختي که در آن هستند، عبور دهيم. کشورهايي که الان توسعه‌يافته‌اند، شعار و مبنايشان توسعه بوده و ما از توسعه غافل شديم.
